| 1 | |
HStAOrient5a: 104v Tarsam ki dar firāq‑i ǧamāl‑i tū nāgahān Sar barzanad za mašriq‑i ʿumram šab‑i aǧal Ferd: Tū humāy u man ḫasta‑u bī‑çāra gadā Pādişāhī šavam ar sāya ba-man bar fakanī Nes̱r: dėyüb // biri biriyle merḥabā ėdüb ʿahd‑i uḫuvvet ve ʿaqd‑i muvāfaqat // baġladılar. Hārūn engüşt‑i taḥayyüri dehānına qoyub bunlaruñ // ḥāline nigerān ve ser‑gerdān idi. İstediler ki bir ṭarafa revāne // olalar. Hārūn eyitdi: Ey civānān‑i ṣāḥib‑dil qābil olmaya mı [ki] // benümle hem‑rāh olub Baġdāda gidevüz sizüñle rāh‑i reşāda // sülūk ėdüb maʿārifüñüzden behre ve es̱māruñuzdan s̱emere // ḥāṣıl ėdevüz. Beşīr eyitdi: Yā ʿabda llāh sen ne bizüm ṣoḥbetümüze // lāyıq ve ne biz senüñ ḥażretüñe muvāfıqız. Hārūn eyitdi: Niçün? // Beşīr eyitdi: Zīrā sen bizüm bendemüzüñ bendesisin. Hārūn // ġażab ėdüb eyitdi: Ey ġulām bu ne kelāmdur dedi. Beşīr // eyitdi: Mahlan yā ʿabda llāh! Yaʿnī epsem ol. Zīrā sūz‑i ḥışm [saña] // mālikdür. Bir fiʿli ārzū ėtseñ elbetde işlersin ve kimseye // incitseñ be‑her ḥāl ġażab ėdersin. Bu iki ḥāletüñ saña // istīlāsı vardur ammā bu iki ḫaṣlet bizüm yanumuzda maġlūbdur. // Biz anlara mālik ve ġālibüz arzū‑yi nefsi vėrmezüz // ve ġażabumuzı kaẓm ėderüz. Wa‑l‑kāẓimīna l‑ġayẓa wa‑l‑ʿāfīna |